एकैनास त नहोला नि जिन्दगि यो घरि घरि
हाँस्छु ,रुन्छु ,पर्छु मुर्छा, उठ्छु फेरि यसै गरि
हाँस्छु ,रुन्छु ,पर्छु मुर्छा, उठ्छु फेरि यसै गरि
सपनामै झाँगिदैथिए , बुन्दै मीठा महल हरु
उज्ज्वल भोलि, ताकी आज मार्दै गएँ रहर हरु
आसाका ति किरण हेर्दै बाची राछु मरी मरी
हाँस्छु ,रुन्छु ,पर्छु मुर्छा, उठ्छु फेरि यसै गरि
उज्ज्वल भोलि, ताकी आज मार्दै गएँ रहर हरु
आसाका ति किरण हेर्दै बाची राछु मरी मरी
हाँस्छु ,रुन्छु ,पर्छु मुर्छा, उठ्छु फेरि यसै गरि
पल्ट्यो महल, ढल्यो रहर आँसुका ति बर्षा संगै
काध दिउ कि साथ दिउ कि बदनामी कै चर्चा संगै
आत्मा विश्वास बोटुलेर ,थेगिरहनछु सधै भरि
हाँस्छु ,रुन्छु ,पर्छु मुर्छा, उठ्छु फेरि यसै गरि
काध दिउ कि साथ दिउ कि बदनामी कै चर्चा संगै
आत्मा विश्वास बोटुलेर ,थेगिरहनछु सधै भरि
हाँस्छु ,रुन्छु ,पर्छु मुर्छा, उठ्छु फेरि यसै गरि
No comments:
Post a Comment