Thursday, April 7, 2016

उन्लाइ सम्झी हिड्दा

नाभि मुनि गाँठो पर्यो उन्लाइ सम्झी हिड्दा
उन्कै घरको बाटो पर्यो उन्लाइ सम्झी हिड्दा

बाटोभरी कोहोरो टोलाएर हिड्दा
आँखाभरी माटो पर्यो उन्लाइ सम्झी हिड्दा
नाभि मुनि गाँठो पर्यो उन्लाइ सम्झी हिड्दा

सुसाउदा हावा यता , लाग्छ उता उन्ले बोलाएझै
कर्ण मेरो टाठो पर्यो उन्लाइ सम्झी हिड्दा
नाभि मुनि गाँठो पर्यो उन्लाइ सम्झी हिड्दा

उन्को ओठले मेरो ओठलाइ डसेका ती कल्पनाले
अनुहार नै रातो पर्यो उन्लाइ सम्झी हिड्दा
नाभि मुनि गाँठो पर्यो उन्लाइ सम्झी हिड्दा

धड्कनको गति संगै औँलाहरु सगसगाए
भोलापनमा फाटोे पर्यो उन्लाइ सम्झी हिड्दा
नाभि मुनि गाँठो पर्यो उन्लाइ सम्झी हिड्दा

उन्कै घरको बाटो पर्यो उन्लाइ सम्झी हिड्दा
नाभि मुनि गाँठो पर्यो उन्लाइ सम्झी हिड्दा
उन्कै घरको बाटो पर्यो उन्लाइ सम्झी हिड्दा


 प्रणय कविता लेख्ने प्रयासमा Sekhar bhadra khanal

No comments:

Post a Comment