अस्तित्व

By:Sushmita Shrestha 

sushmiishrestha@gmail.com

Thaiba,Lalitpur

भाग १

बिस्तारै आँखा खोले, आँखा खोल्नु बितिकै मेरो आँखामा माथि झुन्डाएर बालेको बत्तीको उझ्यालो पर्यो, जसको कारणले मलाइ आँखा खोल्नै असजिलो अनि अफ्ठेरो भैरहेको थियो । अनि बिस्तारै दाँया फर्किए फर्किने क्रममा मलाई केहि असजिलो अनि मेरो घाटीमा दुखिरहेको थियो । दाँया तीर हेर्दा मेरो नजिक एउटा टेबल थियो अनि त्यसमाथि केहि फलफुल, औषधि, जुस, पानीको बोतल, अनि सेतो र पहिलो खालको कागज़ थियो । त्यसभन्दा उता चाहि फलामको खाटमा मानिसहरु सुतिरहेको थिए अनि उनीहरुलाइ सलाइनपानी दिइएको थियोमलाई जस्तै, बिस्तारै बाँया तीर हेरे बाँया तीर पनि त्यहि नजरिया थियो । यो सब देखेपछि यति त अनुमान लगाउन सके कि म कुनै अस्पतालमा छू भनेर। तर म यहाँ किन छू ? के भएको छ मलाई ? मलाई यहाँ किन, कहिले र कसले लेरायो ?? धेरै सम्झिने कोसिस गरे तर मलाई केहि याद आएन ।। अनि बिस्तारै उठ्ने कोसिस गरे तर म उठ्न सकिन मेरो सरिर एकदम नराम्रो सङ्ग दुख्यो, दुखाइको तोडमा “आ” भनेर कराए छू वरपरका सबै मानिस अनि मेरो अगाडिको डॉक्टर पनि म तिर फर्केर हेरे ।। म भनि कसैलाइ वास्ता नगरी फेरी उठ्न खोजे तर सकिन र मेरो सरीर त्यसैगरी दुख्यो म फेरी कराए ।। मेरो नजिकको नर्स आएर मलाई समात्नु भयो अनि भन्नु भयो “ प्लीज तपाइ जबरजस्ती नउठ्नु तपाइलाइ धेरै चोट लागेको छ” । म केहि नबोली बसे अनि उहाले मलाई अली सजिलो हुने गरी सुताइदिनु भयो र नरम आवाजमा मलाइ सोध्नु भयो तपाइको नाम के हो ?? जवाफ दिनलाइ खोजे तर मलाई जवाफ थाहा भएन,, उहाले फेरी सोध्नु भयो “तपाइको नाम के हो ??” म सोचेको सोचेकै भए मेरो नाम के हो ?? अब मलाइ भित्र भित्रै डर लाग्यो धेरै सोचे मेरो नाम के हो ?? मेरो घर कहा हो ?? म को हु ?? हजारौ पश्न मनमा आयो तर जवाफ कुनै को थिएन,, यति सम्म की मलाई मेरो नाम पनि थाहा थिएन ।। सम्झिने कोसिस गरे जोर लगाए तर पनि मलाई केहि याद आएन ।। एकासी मलाई सास फेर्न गारो भयो टाउको फुट्ला जस्तो गरि दुखेर आयो अनि त्यहि बिचमा फेरी उहाको आवाज आयो तपाइको नाम के हो ??

म रुदै चिचाउदै भने “मलाई थाहा छैन मेरो नाम के हो,,को हु म भन्दै चिचाउदै रोए ।। म आतिए डराए, आतिदै डराउदै रोए मलाई थाहा छैन मेरो नाम के हो,,,मलाइ थाहा छैन मेरो नाम..…………...